🦈 Zmiana Zakresu Obowiązków Pracownika Wzór

Pracownik zobowiązuje się do wykonywania określonych w umowie obowiązków, a pracodawca – do wypłaty ustalonego wynagrodzenia. Najczęściej w umowie pojawia się stanowisko pracy lub opis wykonywanej pracy. Jednak zdarza się, że w czasie trwania zatrudnienia sytuacja wymaga zmiany stanowiska zajmowanego przez pracownika. W tym potwierdzeniu powinny znaleźć się dane pracodawcy i pracownika, data rozpoczęcia pracy, rodzaj umowy o pracę (np. umowa na czas określony, umowa na czas nieokreślony), określenie stanowiska i zakresu obowiązków pracownika, wysokość wynagrodzenia oraz inne warunki finansowe, takie jak premie czy dodatki. Rozdział 5. Wyłączenie pracownika oraz organu. Art. 24. Wyłączenie pracownika organu od udziału w postępowaniu. § 1. Pracownik organu administracji publicznej podlega wyłączeniu od udziału w postępowaniu w sprawie: 7) w której jedną ze stron jest osoba pozostająca wobec niego w stosunku nadrzędności służbowej. § 2. Regulamin pracy w praktyce + wzory do pobrania Spis tr eści Przejdź do produktu na ksiegarnia.beck.pl Wydłużyć czas trwania umowy obstaje pamiętać, że jeżeli rozszerzenie zakresu obowiązków pracownika to istotna zmiana, konieczne jest sporządzenie wypowiedzenia zmieniającego lub wfirma aby wygenerować w systemie aneks do umowy o pracę, przywiera przejść do zakładki kadry umowy zaznaczyć umowę, której warunki mają ulec Zobacz, czy miał do tego prawo - GazetaPrawna.pl. Szef nałożył na ciebie dodatkowe obowiązki? Zobacz, czy miał do tego prawo. Agnieszka Brzostek. 25 września 2015, 07:00. Ten tekst Zgoda pracownika na wprowadzenie zmian w zakresie obowiązków jest niezbędna wtedy, kiedy nowo powierzone obowiązki nie są zgodne z rodzajem wykonywanej pracy określonym w treści umowy o pracę. W tym przypadku zmiany należy wprowadzić porozumieniem bądź w drodze wypowiedzenia zmieniającego do umowy o pracę. Jeśli pracownik nie Zmiana zakresu czynności (obowiązków) pracownika nie jest zmianą warunków zawartej umowy o pracę i nie wymaga wypowiedzenia zmieniającego. Przy powierzeniu pracownikowi dodatkowych obowiązków innego pracownika przebywającego na urlopie wypoczynkowym nie jest wymagana jego zgoda, jeśli obowiązki te są zgodne z charakterem Sprawdź zakres obowiązków zleceniodawcy i dowiedz się, czego może od ciebie żądać. Umowa zlecenie jest dokumentem stworzonym na podstawie Kodeksu cywilnego . Osoby, która na jej podstawie została zatrudniona, nie obowiązują prawa i obowiązki pracownika zawarte w Kodeksie pracy. Plik wzór aneksu do zakresu czynności pracownika.pdf na koncie użytkownika abhibhosale • Data dodania: 24 lip 2020 Wykorzystujemy pliki cookies i podobne technologie w celu usprawnienia korzystania z serwisu Chomikuj.pl oraz wyświetlenia reklam dopasowanych do Twoich potrzeb. Polecenie służbowe - Kodeks pracy. Zgodnie z 100. artykułem Kodeksu pracy zatrudnione osoby są zobowiązane do wykonywania pracy sumiennie i rzetelnie. Istotne jest także podporządkowanie się poleceniom przełożonego. Muszą one dotyczyć pracy i nie mogą być sprzeczne z przepisami prawa lub umową. W momencie podpisania kontraktu Trzeba tu wskazać, iż ciężkie naruszenie przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych stanowi podstawę do wypowiedzenia przez pracodawcę umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika (art. 52 § 1 pkt 1 k.p.). Zmiana umowy zlecenia na umowę o pracę a formalności ZUS 3R4T. Pracodawca może zmienić pracownikowi dotychczasowe warunki pracy i/lub płacy w drodze porozumienia zmieniającego. Jeżeli pracownik nie chce zawrzeć porozumienia stron, pracodawca może zastosować wypowiedzenie zmieniające. W tym przypadku powinien zaproponować pracownikowi na piśmie nowe warunki zatrudnienia. W razie odmowy ich przyjęcia przez pracownika umowa ulegnie definitywnemu rozwiązaniu po upływie okresu wypowiedzenia. Określenie rodzaju pracyRodzaj pracy jest niezbędnym elementem każdej umowy o pracę. Można go określić przez wskazanie stanowiska, funkcji, zawodu, specjalności, charakteru pracy lub czynności, które mają być wykonywane przez pracownika. Jeśli rodzaj pracy nie zostanie precyzyjnie określony w treści umowy, jego ustalenie jest możliwe na podstawie okoliczności towarzyszących jej podpisaniu (art. 65 w zw. z art. 300 Często przy zawieraniu umowy pracownik otrzymuje do podpisania zakres obowiązków. Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z 26 lutego 2003 r. (I PK 149/02, Monitor Prawa Pracy 2004/4/7), zakres zadań wynikających z zajmowania określonego w umowie o pracę stanowiska może być konkretyzowany nie tylko przez przedstawienie pracownikowi pisemnego zakresu czynności, ale również w drodze poleceń pracodawcy, mieszczących się w granicach zakreślonych ustalonym w umowie rodzajem pracy (zajmowanym stanowiskiem). Pracodawca nie ma zatem obowiązku sporządzania pisemnego zakresu czynności. Powinność zaznajomienia pracowników podejmujących pracę z zakresem ich obowiązków oraz ze sposobem wykonywania pracy na wyznaczonych stanowiskach może być zrealizowana również w formie ustnej informacji, której treść uwzględnia charakter pracy i skalę jej złożoności, a także wykształcenie i zawodowe doświadczenie pracownika (por. wyrok SN z 7 stycznia 1998 r., I PKN 457/97, OSNP 1998/22/653). Zakres czynność nie musi wyczerpująco określać obowiązków pracownika. W praktyce najczęściej pracodawca zobowiązuje pracownika do wykonania innych jego poleceń, które mieszczą się w rodzaju pracy określonej w umowie o pracę. Możliwe jest również określenie w umowie więcej niż jednego rodzaju pracy. Jak wyjaśnił Sąd Najwyższy w wyroku z 14 lutego 2002 r. (I PKN 876/00, OSNP 2004/4/60), w razie wykonywania na rzecz tego samego pracodawcy kilku rodzajów pracy podporządkowanej należy domniemywać, że strony łączy jeden stosunek pracy. Zasadą jest bowiem pozostawanie stron w jednym stosunku pracy, choćby nawet przedmiotem pracowniczego zobowiązania był rodzaj pracy szeroko określony nazwą kilku zawodów lub specjalności czy funkcji (por. wyrok Sądu Najwyższego z 13 marca 1997 r., I PKN 43/97, OSNAP 1997/24/494). Porozumienie zmieniająceZmiana stanowiska pracy w drodze porozumienia zmieniającego jest najszybszym i najprostszym sposobem zmiany treści umowy o pracę. Porozumienie można stosować bez względu na rodzaj zawartej między stronami umowy. Porozumienie zmieniające powinno zostać zawarte na piśmie. Zgodnie bowiem z art. 29 par. 4 zmiana warunków umowy o pracę wymaga formy pisemnej. Kodeks pracy nie zastrzega zachowania tej formy pod rygorem nieważności, zatem także ustne porozumienie w zakresie zmiany stanowiska pracy będzie ważne. Uprawnienie do uchylenia się wygasa: w razie błędu - z upływem roku od jego wykrycia, a w razie groźby - z upływem roku od chwili, kiedy stan obawy ustał (art. 88 par. 1 i 2 Skuteczne uchylenie się przez pracownika od skutków prawnych złożonego oświadczenia woli (zgody na zmianę stanowiska pracy) powoduje nieważność tej czynności prawnej z mocą wsteczną (ex tunc), tj. od dnia dokonania tej czynności, a zatem następuje powrót do poprzedniej treści stosunku pracy (poprzedniego stanowiska pracy). W tej sytuacji pracownik może żądać dopuszczenia do pracy, którą wykonywał przez złożeniem wadliwego oświadczenia woli. Nie jest dopuszczalne wręczenie przez pracodawcę w czasie trwania stosunku pracy nowego (zmienionego) zakresu obowiązków wykraczającego poza rodzaj pracy (stanowisko) określony w umowie o pracę. Pracodawca nie może w ten sposób zmieniać rodzaju pracy. Jeśli pracodawca, bez jednoznacznej zgody pracownika, wprowadziłby nowy zakres obowiązków wykraczający poza umówiony rodzaj pracy, to pracownik mógłby odmówić ich wykonania. Zgodnie bowiem z art. 100 par. 1 jest on obowiązany wykonywać pracę sumiennie i starannie oraz stosować się do poleceń przełożonych, które dotyczą pracy, pod warunkiem że nie są one sprzeczne z przepisami prawa lub umową o zmieniające Pracodawca powinien pamiętać, że niektórzy pracownicy są chronieni przed wypowiedzeniem zmieniającym. Ochrona dotyczy np. • imiennie wskazanego uchwałą zarządu członka lub innego pracownika będącego członkiem danej zakładowej organizacji związkowej upoważnionym do reprezentowania tej organizacji wobec pracodawcy albo organu lub osoby dokonującej za pracodawcę czynności w sprawach z zakresu prawa pracy (art. 32 ust. 1 pkt 2 i art. 32 ust. 6-8 ustawy z 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych z 2001 r. nr 79, poz. 854 z późn. zm.), • społecznego inspektora pracy (art. 13 ustawy z 24 czerwca 1983 r. o Społecznej Inspekcji Pracy; nr 35, poz. 163, z późn. zm.), • pracownika w wieku przedemerytalnym (z wyjątkiem przypadków określonych w art. 43 • pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy, np. w okresie korzystania ze zwolnienia lekarskiego lub urlopu. Jeśli jednak pracodawca (zatrudniający co najmniej 20 pracowników) składa wypowiedzenie zmieniające w ramach tzw. zwolnień grupowych określonych w ustawie o szczególnych zasadach rozwiązywania stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, to możliwe jest - zgodnie z art. 5 ust. 5 tej ustawy - dokonanie wypowiedzenia zmieniającego pracownikom podlegającym ochronie (np. pracownikowi w wieku przedemerytalnym, pracownicy w okresie ciąży i urlopu macierzyńskiego, pracownikowi będącemu członkiem rady pracowniczej przedsiębiorstwa państwowego, członkowi zakładowej organizacji związkowej upoważnionemu do reprezentowania tej organizacji wobec pracodawcy albo organu lub osoby dokonującej za pracodawcę czynności w sprawach z zakresu prawa pracy). Pracodawca powinien wypowiedzieć dotychczasowe warunki pracy i płacy na piśmie i zaproponować pracownikowi nowe warunki zatrudnienia. Propozycja pracodawcy dotycząca nowego stanowiska pracy powinna być tak określona, aby pracownik nie miał w tym zakresie żadnych wątpliwości. Jak wskazał bowiem Sąd Najwyższy w wyroku z 10 września 1998 r. (I PKN 309/98, OSNAP 1999/19/613), zaproponowanie pracownikowi w wypowiedzeniu zmieniającym pracy na stanowisku specjalisty bez bliższego jego określenia nie spełnia wymagań z art. 42 par. 2 chyba że z okoliczności sprawy wynika jednoznacznie, że ma to być praca w dziale przejmującym zadania i kompetencje działu likwidowanego. Warto zatem pamiętać, że przyczyna wypowiedzenia warunków pracy i płacy, określona przez pracodawcę jako zmiany organizacyjne, może uzasadniać wypowiedzenie tylko wówczas, gdy zostanie wskazany jego związek przyczynowy z przeprowadzoną reorganizacją (wyrok SN z 5 września 2001 r., I PKN 613/00, OSNAP 2003/15/351). Nie jest istotne, czy pracownik przyjmie pismo pracodawcy dotyczące wypowiedzenia zmieniającego. Wypowiedzenie pracownikowi warunków umowy o pracę będzie dokonane w momencie, w którym doszło do niego w taki sposób, że mógł zapoznać się z treścią oświadczenia pracodawcy (art. 61 w związku z art. 300 Do wypowiedzenia zmieniającego stosuje się odpowiednio przepisy o wypowiedzeniu umowy o pracę. Zatem pracodawca w przypadku wypowiedzenia pracownikowi zatrudnionemu na podstawie umowy na czas nieokreślony dotychczasowych warunków pracy i płacy musi sprawdzić, czy jest on reprezentowany przez związek zawodowy (z tytułu członkostwa w związku lub dlatego, że pracownik niezrzeszony w związku zwrócił się do niego o obronę jego praw pracowniczych). W indywidualnych sprawach ze stosunku pracy, w których przepisy prawa pracy zobowiązują pracodawcę do współdziałania z zakładową organizacją związkową, pracodawca jest obowiązany zwrócić się do niej o informację o pracownikach korzystających z jej obrony. Nieudzielenie tej informacji w ciągu pięciu dni zwalnia pracodawcę od obowiązku współdziałania z zakładową organizacją związkową (art. 30 ust. 1, 2 i 21 ustawy o związkach zawodowych). Z wyroku Sądu Najwyższego z 7 maja 2007 r. (II PK 305/2006, OSNP 2008/9-10/131) wynika, że wystarczające jest, aby pracodawca jednorazowo zwrócił się do związku o udzielenie informacji o pracownikach korzystających z jego obrony. Związek powiniem przekazać pracodawcy imienną listę pracowników przez niego chronionych w terminie pięciu dni. Ma też obowiązek sam taką listę uaktualniać. Troska o prawidłowość i aktualność udzielonej pracodawcy informacji spoczywa zatem na związkach zawodowych (i ewentualnie zainteresowanym pracowniku). Jeśli pracownik zatrudniony na podstawie umowy na czas nieokreślony jest reprezentowany przez zakładową organizację związkową, to o zamiarze dokonania zmiany stanowiska pracy (przed dokonaniem wypowiedzenia zmieniającego) pracodawca zawiadamia związek podając przyczynę zamierzonej czynności. Musi być to taka sama przyczyna, którą później wskaże pracownikowi w pisemnym wypowiedzeniu zmieniającym. Pismo skierowane do związku powinno zawierać także informacje o nowym rodzaju pracy (stanowisku), które pracodawca ma zamiar zaproponować pracownikowi. Organizacja związkowa ma pięć dni na zajęcie stanowiska. Może również przed upływem tego okresu złożyć pracodawcy oświadczenie, iż nie zgłasza zastrzeżeń do zamierzonego wypowiedzenia zmieniającego. Stanowisko związku zawodowego ma charakter opinii, a zatem nie jest wiążące dla pracodawcy. Niewypełnienie obowiązku konsultacji ze związkiem zawodowym będzie jednak stanowiło naruszenie przepisów dotyczących wypowiedzenia zmieniającego i - w przypadku odwołania pracownika do sądu pracy - podstawę do przywrócenia pracownikowi zmienionych warunków pracy lub zasądzenia odszkodowania. Pracownik, który otrzymał wypowiedzenie warunków umowy o pracę w zakresie zmiany stanowiska pracy, może odmówić przyjęcia nowych warunków do połowy okresu wypowiedzenia. Jeśli nie zgodzi się na ich przyjęcie, umowa rozwiąże się z upływem okresu wypowiedzenia. Jeżeli pracownik przed upływem połowy okresu wypowiedzenia nie złoży oświadczenia o odmowie przyjęcia zaproponowanych przez pracodawcę warunków, uważa się, że wyraził na nie zgodę. Brak oświadczenia ze strony pracownika (jego milczenie) prowadzi do przyjęcia przez niego nowych warunków pracy. W pisemnym wypowiedzeniu zmieniającym pracodawca powinien zawrzeć pouczenie o możliwości odmowy przyjęcia nowych warunków i konsekwencjach takiej decyzji dla pracownika. W razie braku pouczenia pracownik może złożyć oświadczenie o odmowie przyjęcia nowych warunków pracy do końca okresu wypowiedzenia. PRZYKŁAD BEZ PRAWA DO ODSZKODOWANIA Podczas rozmowy pracodawca zaproponował pracownikowi zmianę stanowiska pracy z montera instalacji budowlanych na ślusarza spawacza. Obiecał mu również podwyżkę. Strony - pomimo zastrzeżenia w umowie o pracę, że wszelkie jej zmiany powinny być dokonane pod rygorem nieważności w formie pisemnej, nie sporządziły porozumienia zmieniającego na piśmie. Pracownik przez rok wykonywał pracę na zmienionym stanowisku. Po jego upływie rozwiązał stosunek pracy na podstawie art. 55 par. 11 ze względu na ciężkie naruszenie obowiązków przez pracodawcę - dokonanie zmiany umowy bez zachowania formy pisemnej. Pracownik domagał się od pracodawcy odszkodowania. Sąd pracy ustalił jednak, że świadomie i dobrowolnie (licząc na wyższą płacę) zgodził się on na zmianę stanowiska pracy. W tej sytuacji jego żądanie stanowi nadużycie prawa (art. 8 PRZYKŁAD PRZYWRÓCENIE POPRZEDNICH WARUNKÓW ZATRUDNIENIA Pracodawca wypowiedział pracownicy zatrudnionej w dziale księgowości dotychczasowe warunki pracy (zaproponował jej inne stanowisko pracy) i płacy (obniżył jej wynagrodzenie). Jako przyczynę wypowiedzenia wskazał zmiany organizacyjne w zakładzie pracy. Pracownica wniosła odwołanie, w którym domagała się przywrócenia poprzednich warunków pracy i płacy. W toku postępowania ustalono, iż rzeczywiście pracodawca dokonywał zmian organizacyjnych, ale dotyczyły one jedynie działu marketingu i nie miały żadnego związku z pracownikami zatrudnionymi w księgowości. W tej sytuacji sąd uwzględnił żądanie pracownicy. Czasowa zmiana stanowiska pracyKodeks pracy w art. 42 par. 4 przewiduje możliwość czasowej zmiany stanowiska pracy bez stosowania wypowiedzenia zmieniającego. Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z 13 marca 1979 r. (I PRN 18/79, LEX nr 14489), takie powierzenie nie wymaga formy pisemnej, choć niewątpliwie jej zachowanie jest wskazane ze względów dowodowych. Uprawnienie pracodawcy przewidziane w art. 42 par. 4 nie może być realizowane w sposób dowolny. Podstawowym warunkiem jest istnienie uzasadnionych potrzeb pracodawcy. Zdaniem Sądu Najwyższego (wyrok z 8 sierpnia 1979 r., I PR 55/79, OSNC 1980/1-2/30) użyte w art. 42 par. 4 określenie uzasadnione potrzeby zakładu pracy oznacza uzasadnione potrzeby zakładu pracy jako całości, a nie tylko jednostki (komórki) organizacyjnej zakładu pracy, do pracy w której pracownik został skierowany. Przy czasowym powierzeniu innej pracy nie może ulec obniżeniu wynagrodzenie pracownika. Dla porównania wynagrodzenia przed i po powierzeniu innej pracy badamy wysokość wynagrodzenia pracownika obliczonego na zasadach ustalenia ekwiwalentu za niewykorzystany urlop (wyrok SN z 22 listopada 1990 r., I PR 362/90, OSP 1991/9/213). Powierzona praca powinna odpowiadać kwalifikacjom pracownika. Należy w tej sytuacji brać pod uwagę przygotowanie zawodowe pracownika (uzyskane w toku edukacji szkolnej i doświadczenie praktyczne zdobyte przez pracownika podczas zatrudnienia). Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z 5 lutego 1998 r. (I PKN 515/97, OSNAP 1999/2/4), pracą odpowiednią do kwalifikacji pracownika jest praca, która ich nie przekracza i przy której te kwalifikacje znajdą choćby częściowe zastosowanie. Powierzenie innej pracy nie może trwać dłużej niż trzy miesiące w roku kalendarzowym. Przepis art. 42 par. 4 nie zabrania jednak dzielenia tego okresu (np. wykonywanie innej pracy przez kilka dni w styczniu, lutym, przez tydzień w maju itp.) Inna praca w czasie przestojuJeśli w zakładzie pracy wystąpi przerwa w pracy spowodowana przeszkodami leżącymi po stronie pracodawcy (tzw. przestój), może on na ten czas powierzyć pracownikowi inną odpowiednią pracę, za której wykonanie przysługuje wynagrodzenie przewidziane za tę pracę, nie niższe jednak od wynagrodzenia wynikającego z osobistego zaszeregowania pracownika, określonego stawką godzinową lub miesięczną, a jeżeli taki składnik wynagrodzenia nie został wyodrębniony przy określaniu warunków wynagradzania - 60 proc. wynagrodzenia. W każdym przypadku wynagrodzenie to nie może być jednak niższe od wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę. Inna odpowiednia praca musi być zbliżona rodzajowo do określonej w umowie o pracę oraz powinna być zgodna z kwalifikacjami pracownika. PRZYKŁAD CZASOWA ZMIANA PRACY Pracodawca podpisał w lipcu kontrakt na dostawę kilkudziesięciu maszyn. Jednak w tym czasie większość pracowników działu produkcji maszyn przebywała na urlopie wypoczynkowym. Pracodawca odwołał z urlopu jedynie część pracowników. W tej sytuacji na podstawie art. 42 par. 4 powierzył pracownikom zatrudnionym w innych działach pracę na okres trzech tygodni w dziale produkcji maszyn. Obowiązkowe przeniesieniePrzepisy kodeksu pracy przewidują też sytuacje, w których pracodawca jest zobligowany zmienić pracownikowi rodzaj pracy (stanowisko). Obowiązek ten istnieje, gdy: • stwierdzone zostaną u pracownika objawy wskazujące na powstawanie choroby zawodowej. Pracodawca jest obowiązany wówczas, na podstawie orzeczenia lekarskiego, w terminie i na czas określony w tym orzeczeniu, przenieść pracownika do innej pracy nie narażającej go na działanie czynnika, który wywołał te objawy (art. 230 Przeniesienie pracownika nie powoduje przekształcenia treści stosunku pracy. Po upływie terminu oznaczonego w orzeczeniu lekarskim pracownik wraca na swoje poprzednie stanowisko, • pracownik stał się niezdolny do wykonywania dotychczasowej pracy wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej i nie został uznany za niezdolnego do pracy w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Pracodawca przenosi takiego pracownika do odpowiedniej pracy (art. 231 Niewykonanie obowiązku przez pracodawcę skutkuje możliwością rozwiązania przez pracownika umowy o pracę w trybie natychmiastowym, • pracownica w ciąży lub karmiąca dziecko piersią jest zatrudniona przy pracach wzbronionych ze względu na stan ciąży lub karmienie dziecka lub przy pracach wzbronionych kobietom albo przy pracy, która nie jest wprawdzie zamieszczona w wykazie prac wzbronionych, ale która zdaniem lekarzy w konkretnym indywidualnym przypadku jest przeciwwskazana dla danej kobiety w okresie ciąży lub karmienia dziecka. Pracodawca jest wówczas zobowiązany przenieść taką pracownicę do innej pracy lub dostosować warunki pracy do wymagań określonych w przepisach lub tak ograniczyć czas pracy pracownicy, aby wyeliminować zagrożenie dla jej zdrowia lub bezpieczeństwa. Jeśli jest to niemożliwe, pracodawca zwalnia kobietę na czas niezbędny od obowiązku świadczenia pracy (zob. art. 179 Przeniesienie do innej pracy nie stanowi zmiany treści stosunku pracy i nie wymaga dokonania wypowiedzenia zmieniającego. Po ustaniu przyczyn uzasadniających przeniesienie pracownicy do innej pracy (skrócenie jej czasu pracy lub zwolnienie z obowiązku świadczenia pracy) pracodawca jest obowiązany zatrudnić pracownicę przy pracy i w wymiarze czasu pracy określonych w umowie o pracę, • lekarz orzeknie, że dana praca zagraża zdrowiu młodocianego. Pracodawca jest wówczas zobowiązany zmienić rodzaj pracy, a gdy nie ma takiej możliwości, niezwłocznie rozwiązać umowę o pracę z młodocianym i wypłacić odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia (art. 201 par. 2 ANDRZEJ MAREK Rozwój karieryOcena opisowa pracownika – przykłady i wskazówkiAutor: Zespół redakcyjny Indeed27 października 2021Ocena pracownicza jest czymś, co wielu osobom kojarzy się w sposób mało przyjemny i bezpośrednio powiązany ze stopniami stawianymi dzieciom w szkole. Świadomość bycia ocenianym jest dla niektórych źródłem dużego stresu. Czy faktycznie jest to powód, aby się tak bardzo przejmować? Czym właściwie jest ocena pracownika, jak ją napisać i jakie są jej cele? Odpowiedzi na te pytania oraz wzór przykładowej oceny znajdziesz w poniższym jest ocena pracownika?Ocena pracownika staje się coraz bardziej popularną formą ewaluacji. W dużych firmach i korporacjach ma ona charakter systematyczny i okresowy. Jest to narzędzie diagnostyczne, za pomocą którego ocenia się, czy dana osoba spełnia wymagania zajmowanego stanowiska, oraz czy poprawnie realizuje powierzone zadania. Na podstawie oceny pracownika można określić, które obszary jego pracy wymagają poprawy, a które funkcjonują na wysokim poziomie, jak również stworzyć plan jego dalszego rozwoju. Dzięki analizie danych pochodzących z oceny pracowników łatwiej jest określić strukturę działań mających na celu stworzenie kompetentnego zespołu zaangażowanego w sukces oceny pracownikaW zależności od tego, kto dokonuje oceny pracownika, w obszarze HR wyróżnia się jej kilka rodzajów:ocena 90 stopni – pracownika ocenia tylko przełożony;ocena 180 stopni – składa się z oceny przełożonego i samooceny;ocena 270 stopni – składa się z oceny przełożonego, samooceny oraz oceny dokonywanej przez współpracowników;ocena 360 stopni – składa się z oceny przełożonego, samooceny, oceny dokonywanej przez współpracowników oraz oceny dokonywanej przez czwarte źródło, np. najodpowiedniejszego rodzaju jest uzależniony od charakteru i wielkości dokonywania oceny pracownikaCzęstotliwość dokonywania oceny pracownika jest bardzo różna i zależy od systemu przyjętego w danej firmie. Najczęściej stosowaną formą jest ocena półroczna lub roczna, ale są miejsca pracy, w których ma ona charakter kwartalny lub nawet miesięczny. W okresach pomiędzy kolejnymi ocenami gromadzone są dane, na podstawie których osoba odpowiedzialna tworzy opinię na temat danego pracownika. Czasami pojawia się potrzeba stworzenia oceny opisowej pomiędzy kolejnymi ocenami jakim celu stosuje się ocenę pracownika?Podstawowym zadaniem oceny pracownika jest określenie, w jakim stopniu radzi sobie on z powierzonymi zadaniami. W przypadku stwierdzenia niedomagań można zastanowić się nad zastosowaniem rozwiązań wspierających rozwój pracownika np. w postaci szkoleń lub zmiany zakresu obowiązków. Jeśli ocena pracownika wypadnie pomyślnie, można poprosić go o przeszkolenie mniej wydajnych pracowników oraz zastosować odpowiedni system wnioskom konstruowanym na podstawie oceny pracowników opracowywane są plany rozwoju firmy i doskonalenia działań podejmowanych w poszczególnych oceny pracownikówOcenę pracowników opracowuje się na podstawie określonych kryteriów. Każda firma ma własny zbiór aspektów poddawanych ocenie. Jego ostateczny kształt uzależniony jest od charakteru działalności prowadzonej przez daną firmę oraz zadań wykonywanych przez pracownika. Do najczęściej ocenianych obszarów należą:wiedza specjalistyczna – czy pracownik posiada i poprawnie wykorzystuje swoją wiedzę oraz umiejętności w czasie wykonywania czynności o specyficznym charakterze;terminowość – czy zadania oraz powierzane zlecenia są kończone w wyznaczonym czasie;znajomość przepisów obowiązujących w firmie – w jakim stopniu pracownik zna przepisy gwarantujące, że wykonywane czynności są zgodne z prawem, a także ich przestrzega;zarządzanie czasem pracy – czy pracownik potrafi skutecznie planować rozkład swoich zajęć w czasie, a także które zadania pochłaniają go najwięcej oraz dlaczego;organizacja stanowiska pracy – czy pracownik potrafi zorganizować swoje stanowisko w sposób pozytywnie wpływający na jego efektywność;komunikatywność – czy pracownik sprawnie formułuje swoje myśli, spostrzeżenia i informacje oraz nawiązuje kontakty interpersonalne w celu ich przekazania;umiejętność pracy w zespole – czy pracownik nawiązuje skuteczne relacje społeczne i potrafi współpracować z innymi członkami zespołu w atmosferze wzajemnego wsparcia;samodzielność – czy pracownik jest osobą radzącą sobie bez nadmiernej pomocy ze strony innych osób;podnoszenie kwalifikacji – czy pracownik chętnie rozwija swoje umiejętności i wykazuje się inicjatywą;zarządzanie zasobami ludzkimi – czy pracownik na stanowisku przełożonego sprawnie kieruje pracami zespołu oraz potrafi skutecznie inspirować ich do pracy i samorozwoju, zachowując przy tym zasadę poszanowania ich oceny pracowniczej należy się obawiać?W nowoczesnej formule biznesowej wyraźny nacisk kładzie się na efektywne metody rozwijania działalności z równoczesnym zachowaniem szacunku do pracownika oraz dbałością o jak najlepszą atmosferę. Duże firmy dążą do podnoszenia wydajności, skupiając się równocześnie na podnoszeniu jakości warunków oceny pracownika nie jest personalna nagonka, a skuteczna diagnoza ewentualnych problemów oraz planowanie działań wyniku diagnozy możliwa jest realna ocena wydajności pracy poszczególnych osób oraz nagrodzenie ich za podejmowane wysiłki. Pracownicy szczególnie wyróżniający się postawą mogą liczyć na dodatkowe profity, a nawet sytuacji, gdy ocena pracownika jasno wykaże, iż nie jest on osobą zaangażowaną w realizację pełnionych obowiązków, pracodawca musi podjąć decyzję o dalszym postępowaniu. W pierwszym etapie zazwyczaj podejmowane są działania motywujące i wspomagające. Mogą one mieć charakter szkoleń, zmiany zakresu obowiązków czy rozmów. W razie braku ich skuteczności może dojść nawet do rozwiązania umowy o lojalny i zaangażowany pracownik to dla pracodawcy prawdziwy skarb. Dzięki ocenie pracowniczej pracodawca ma okazję wyłonić najlepszych spośród członków swojego personelu. Jeśli zaangażowanie w dobro firmy i wzajemne relacje jest obustronne, to istnieje szansa na zbudowanie dobrego i skutecznego zespołu, który jest zadowolony z warunków pracownika – przykład oceny opisowejOcena pracownicza może mieć charakter ustny lub pisemny. Może być przeprowadzana w formie rozmowy lub też dokonana za pośrednictwem arkusza bądź opisu ciągłego. Warto jednak pamiętać, że sporządzenie oceny na piśmie nadaje jej charakter wiążącego dokumentu, do którego można w dowolnej chwili powrócić w celu porównania z kolejnymi istnieje jeden określony wzór arkusza czy oceny pracownika. Najczęściej firmy tworzą własne szablony, dostosowane do obszaru działalności firmy oraz konkretnego stanowiska, lub też korzystają z gotowych kreatorów. Są jednak pewne elementy stałe, które zazwyczaj znajdują się w szablonie tego dokumentu:dane pracownika,opis zajmowanego stanowiska,wykaz ocenianych kryteriów,szczegółowy opis zakresu danego kryterium,ocena zapisana za pośrednictwem ustalonej skali, np. liczbą, założeniem oceny pracownika jest określenie jego mocnych i słabych stron, tak aby na tej podstawie przydzielić mu jak najlepszy zakres obowiązków i udzielić dopasowanego wsparcia. Dzięki temu pracownik może się rozwijać, a firma zyskuje skuteczny uzupełnieniem arkusza oceny będzie podsumowanie zebranych danych w formie krótkiego opisu. Oparcie oceny opisowej o dane z kwestionariusza pozwoli opisującemu uniknąć zbytniego subiektywizmu. Jest to również ukłon w stronę osób, które wolą odczytywać dane zorganizowane za pomocą opisu. Można ją sformułować na przykład w taki sposób:Pracownik: Katarzyna KłosStanowisko: Account ManagerOkres zatrudnienia: od pracownikaPani Katarzyna Kłos jest pracownikiem naszej firmy od 1 lutego 2019 r. W tym czasie pełni obowiązki account managera. Jej głównym zadaniem jest prowadzenie ramach pełnionych obowiązków sprawuje opiekę nad klientami zlecającymi wykonanie danego projektu, koordynuje i rozdziela zadania szczegółowe zmierzające do jego realizacji oraz zdaje raporty z postępów prac. Mocną stroną Pani Katarzyny jest komunikacja pomiędzy osobami zaangażowanymi w działania wokół projektu. Doskonale radzi sobie w czasie rozmów z klientem. Umiejętnie rozwiązuje sytuacje problematyczne i łagodzi napięcia. Dba zarówno o interesy klienta, jak i swoich pracowników. Planując i rozdzielając poszczególne zadania, sprawnie korzysta z platformy Asana, dzięki czemu jej działania są przejrzyste i czytelne. Dobra organizacja pracy wpływa na terminowość Pani słabszym punktem Pani Katarzyny jest znajomość języka angielskiego. Posługuje się językiem angielskim na poziomie B1, ale wciąż brakuje jej pewności siebie i nie jest jeszcze gotowa do samodzielnej opieki nad klientem anglojęzycznym. Pani Katarzyna jest jednak osobą ambitną i chętną do podnoszenia swoich kwalifikacji. Korzysta z lekcji języka angielskiego prowadzonych przez native Katarzyna jest pracownikiem sumiennym i otwartym na osoby odpowiedzialnejNa powyższym przykładzie widać, w jaki sposób obszary ujęte w arkuszu oceny można przenieść do opisowej wersji oceny. Taka forma może również stanowić dobrą bazę do tworzenia innych otrzymaniu oceny pracownik nie powinien być pozostawiony samemu sobie. Warto wraz z nim omówić jej wyniki. Pochwalić za najlepiej ocenione obszary i wspólnie porozmawiać o tych, które wypadły najsłabiej. Być może zechce wypowiedzieć się na ich temat i zaproponuje jakieś interesujące go formy chcesz, aby feedback, który otrzyma od Ciebie pracownik, był profesjonalny i wartościowy, skorzystaj z naszego poradnika „Jak powinien wyglądać skuteczny feedback w pracy?”. Znajdziesz w nim wiele cennych artykułu „Motywacja do pracy – co sprawia, że chce nam się pracować?” dowiesz się jakie czynniki powodują, że pracownik chętniej angażuje się w wykonywane obowiązki. Zachęcamy do skorzystania z zawartych tam podpowiedzi. Rekomendowane odpowiedzi Gość dana Zgłoś Udostępnij Witam i proszę poradźcie, w jakiej formie pracownik powinien zostać poinformowany o zmianie obowiązków i zwiekszeniu odpowiedzialności, głównie materialnej. Pracownik nie chce pracować na nowych zasadach. Wynagrodzenie pozostaje bez zmian. Porozumienie zmieniające chyba nie ma tu zastosowania...Dana Cytuj Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Gość DDD Zgłoś Udostępnij jesli to dotyczy wszystkich, albo części pracowników, a nie tego jedengo, to najlepiej zarządzenie wewnętrzne, podpisy, że się zapoznali i już. Cytuj Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Gość dana Zgłoś Udostępnij Wystarczy podpis o zapoznaniu? Czy nie powinna być wyrażona zgoda na podjęcie większej liczby obowiązków za te same pieniądze? Doprecyzuję. Pracownik nie chce pracować na nowych zasadach, ale woli, żeby został zwolniony, a nie sam wypowiadać. Czy jest jakiś tryb analogiczny do porozumienia zmieniającego, dotyczący obowiązków? Cytuj Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Pracownik, który podejmuje zatrudnienie zostaje zapoznany z zakresem swoich obowiązków. Odejście współpracownika może jednak skutkować tym, że ten zakres obowiązków się zwiększy. Takie rozwiązanie, choć może budzić wątpliwości, jest w pełni legalne. Zmiana zakresu obowiązków pracownika Zgodnie z art. 22 § 1 Kodeksu pracy przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem. Rodzaj pracy najczęściej wskazany jest w umowie o pracę i to przez wymienienie stanowiska czy funkcji, jaką w zakładzie pracy będzie pełniła osoba zatrudniona. Inną możliwością jest ewentualne szczegółowe opisanie charakteru pracy czy czynności, które powinny być wykonywane przez pracownika. W ramach ustalonego rodzaju pracy może dojść do takiej sytuacji, w której pracodawca będzie zlecał pracownikowi wykonanie dodatkowych zadań. Zwiększenie zakresu obowiązków pracownika nie zawsze wymaga nowej umowy W praktyce przyjmuje się, że ustalenie dla pracowników zakresów czynności nie oznacza, że pracodawca nie może powierzać im innych zadań. Te jednak muszą mieścić się w ramach rodzaju pracy, który wynika z umowy o pracę. Jeżeli tak jest, to nowe obowiązki służbowe nie będą wymagały zmian w umowie czy podpisania dodatkowego dokumentu, w którym strony porozumieją się w tym zakresie. Nieco inaczej jest w sytuacji, gdy nowe zadania, choć mieszczą się w rodzaju pracy, kłócą się z ustaleniami umowy o pracę, gdyż strony odpowiednio wcześniej umówiły się na konkretne zadania (na przykład wymieniając je). Wówczas konieczne będzie zmodyfikowanie treści dotychczasowej umowy. Takie stanowisko zaprezentował również Sąd Najwyższy. Zwiększenie obowiązków pracownika a wynagrodzenie Pytania rodzi też ewentualne wynagradzanie pracowników za nałożenie na nich dodatkowych obowiązków. Przyjmuje się, że pracodawca tylko w niektórych sytuacjach będzie zobowiązany je podnieść. Jeżeli wykonywanie dotychczasowych i nowych czynności będzie zajmowało pracownikowi więcej czasu, to będzie mógł on dochodzić roszczeń finansowych. Może się jednak zdarzyć tak, że osoba zatrudniona w dalszym ciągu będzie poświęcała na wykonywanie czynności służbowych tyle samo czasu. Jest to możliwe, gdyż pracodawca może zastosować liczne modyfikacje związane z planowaniem pracy czy też w inny niż dotychczas sposób wyznaczać priorytety. To zatem, czy pracownikowi będzie przysługiwało dodatkowe wynagrodzenie za wykonywanie nowych obowiązków i czynności służbowych, wcale nie jest oczywiste. Całkowita zmiana obowiązków pracownika Pracodawca może polecić pracownikowi wykonywanie zupełnie nowych dla niego obowiązków, które nie mieszczą się w rodzaju pracy, która uzgodniona została w umowie o pracę. W takiej sytuacji niezbędna będzie modyfikacja umowy. Podmiot zatrudniający ma tu dwie możliwości, czyli może: zawrzeć z pracownikiem porozumienie zmieniające, zastosować art. 42 Kodeksu pracy. W drugim przypadku w formie pisemnej pracodawca wypowiada swojemu podwładnemu dotychczasowe warunki pracy i płacy. W razie odmowy przyjęcia przez pracownika zaproponowanych warunków pracy lub płacy umowa o pracę rozwiązuje się z upływem okresu dokonanego wypowiedzenia. Zgodnie z art. 42 § 3 Kodeksu pracy jeżeli pracownik przed upływem połowy okresu wypowiedzenia nie złoży oświadczenia o odmowie przyjęcia zaproponowanych warunków, uważa się, że wyraził zgodę na te warunki. Pouczenie w wypowiedzeniu zmieniającym Istotnym elementem takiego pisma skierowanego do pracownika jest pouczenie, w którym pracodawca powinien zawrzeć informację o możliwości złożenia oświadczenia o odmowie przyjęcia nowych warunków zatrudnienia. Przyjmuje się, że osoba zatrudniona, która nie została o tym poinformowana, ma prawo do końca okresu wypowiedzenia złożyć oświadczenie o odmowie przyjęcia zaproponowanych warunków. Powierzenie pracownikowi dodatkowej pracy może wpływać również na wysokość wynagrodzenia. W takiej sytuacji mowa bowiem albo o wypowiedzeniu zmieniającym warunki zatrudnienia, albo też podwyższeniu dotychczasowej pensji tak, aby była ona adekwatna do dodatkowych obowiązków nałożonych na pracownika. Co powinno zawierać porozumienie zmieniające zakres obowiązków Porozumienie zmieniające zakres obowiązków jest podstawowym sposobem na modyfikację obowiązujących warunków zatrudnienia. Jego zawartość nie jest ściśle uregulowana przepisami Kodeksu Pracy, jednak taki dokument jest często stosowany. Z pewnością jest to rozwiązanie korzystniejsze niż wypowiedzenie zmieniające, a dopuszczalność jego stosowania jest akceptowana zarówno w doktrynie prawa pracy, jak i w orzecznictwie sądowym. Zmiana zakresu obowiązków zawsze wymaga podpisania przez obie strony oświadczenia, przy czym dotyczy to każdego rodzaju umowy o pracę i wszystkich umownych postanowień. Dopuszczalność zawierania tego typu porozumień wynika ze swobody stron umowy o pracę oraz ze zobowiązaniowego charakteru stosunku pracy. Uwaga! Również pracownik może wystąpić do pracodawcy z propozycją porozumienia, co często zdarza się w przypadku chęci rozwiązania umowy o pracę. Pracodawca może wówczas próbować negocjować z pracownikiem warunki zatrudnienia, by zatrzymać go w firmie, bądź odmówić – w drugim przypadku pracownik składa wówczas standardowe wypowiedzenie umowy o pracę. Oczywiście porozumienie dotyczące zmiany warunków pracy musi uwzględniać przepisy prawa, właściwości stosunki pracy i zasady współżycia społecznego. Aby było ono skuteczne, musi zawierać konkretne określenie ulegających zmianie warunków oraz określenie zgody obu stron na dokonanie zmian. Warto wiedzieć, że nie zawsze możliwa jest zmiana zakresu obowiązków. Brak zgody pracownika oznacza, iż zmiany tej dokonać nie można. Dotyczy to szczególnie sytuacji, gdy proponowany zakres obowiązków jest niezgodny z rodzajem omówionej pracy. Wówczas pracownik ma prawo do odmówienia wykonywania takich obowiązków, a pracodawca nie może z tego powodu rozwiązać stosunku pracy. Warto jednak wiedzieć, że nie zawsze możliwe jest także nieprzyjęcie zakresu obowiązków. Skutki mogą być nieprzyjemne w sytuacji, gdy pracownik odmawia przyjęcia obowiązków, które są zgodne z rodzajem wykonywanej przez niego pracy. Wówczas pracodawca ma prawo do wręczenia pracownikowi wypowiedzenia umowy o pracę. Co ważne, aby porozumienie zmieniające zakres obowiązków było ważne, musi ono zawierać wyłącznie zmiany zgodne z obowiązującym prawem. Oznacza to, że dokument ten nie może wyłączać prawa do wynagrodzenia za czas przestoju lub za pracę w godzinach nadliczbowych, nie może też obniżać wynagrodzenia poniżej kwoty wynagrodzenia minimalnego. Niedopuszczalne jest również wprowadzenia zmian sprzecznych ze stosunkiem pracy, np. pozwalających na nieodpłatne świadczenie pracy. Czy zwiększenie zakresu obowiązków może nastąpić ustnie, poleceniem pracodawcy? Czy pracodawca może zlecać dodatkowe obowiązki niekoniecznie związane z wykonywanym zawodem? W jaki sposób ocenić czy dodatkowe obowiązki zlecane przez pracodawcę mieszczą się w rodzaju stanowiska określonym w umowie o pracę? Odpowiedź: zakres czynności jest konkretyzacją rodzaju pracy wskazanego w umowie o pracę i nie może wykraczać poza wskazane tam ramy i być stosowany w celu obejścia przepisów o wypowiedzeniu zmieniającym. Niedopuszczalne jest zatem nowe ustalenie obowiązków pracownika przez jednostronną zmianę zakresu czynności przez pracodawcę. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy zmiana ta nie narusza rodzaju pracy określonego w umowie o pracę, nazwy stanowiska, funkcji i zawodu. Pytania pochodzą z Serwisu Prawa Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Zakres obowiązków pracownika Ogólne przepisy prawa pracy nie zawierają obowiązku sporządzania dla pracownika zakresu jego czynności. Pracodawca zgodnie z art. 94 pkt 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy – dalej zobligowany jest tylko do zaznajomienia pracownika podejmującego pracę z zakresem jego obowiązków. Również owo zaznajomienie nie zostało określone przez ustawodawcę w sposób ścisły i nie narzucono odgórnie w jakiej formie pracodawca miałby zapoznawać pracowników. Ponadto już z samej umowy o pracę wynika jaki jest jej rodzaj. Często jednak wskazany tam rodzaj pracy jest bardzo ogólny, można go doprecyzować i jednocześnie spełnić obowiązek zaznajomienia pracownika właśnie poprzez tzw. zakres lub wykaz czynności, zawierający obowiązki i uprawnienia konkretnego pracownika w jego stosunku pracy (por. wyrok SN z dnia z dnia 7 stycznia 1998 r., I PKN 457/97). Czytaj: Od 1 stycznia 2016 r. nie wszystkie umowy zlecenia będą podlegały składkom ZUS Nowe obowiązki W sytuacji, gdy pracodawca chce powierzyć pracownikowi do wykonywania nowe czynności, które wynikają z rodzaju pracy określonego w umowie, tj. wiążą się z tym samym charakterem pracy i skalą jej złożoności, a także wykształceniem zawodowym i doświadczeniem pracownika, to może tego dokonać w drodze polecenia służbowego. Dodajmy, że chodzi tu o takie zmiany, w których nowe obowiązki są związane z zajmowanym stanowiskiem, czy pełniona funkcją i nie stanowią istotnej zmiany dotychczas obowiązującego zakresu czynności. Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 7 listopada 1974 r., I PR 332/74, stwierdził, że zmiana przez zakład pracy zakresu czynności pracownika nie stanowi istotnej zmiany warunków pracy wymagającej wypowiedzenia, jeżeli czynności, które ma wykonywać pracownik, nie wykraczają poza obowiązki związane z pełnioną przez niego funkcją. Podobne stanowisko zajął Sad Najwyższy w wyroku z dnia 14 października 2004 r., I PK 663/03, zgodnie z którym w razie polecenia dotyczącego wykonywania czynności wynikających z rodzaju pracy określonego w umowie o pracę pracodawca nie musi dokonywać wypowiedzenia warunków pracy i nie ma obowiązku stosować art. 42 § Narzucenie np. pracownikowi księgowości dotychczas rozliczającemu wynagrodzenia personelu, aby wykonywał zadania związane z rozliczaniem faktur, jest zmianą w pełni wchodzącą w zakres władzy pracodawcy. Istotna zmiana zakresu obowiązków Jeżeli natomiast rozszerzenie zakresu obowiązków pracownika to istotna zmiana, konieczne jest sporządzenie wypowiedzenia zmieniającego lub zawarcie porozumienia z pracownikiem. Za istotne zmiany zakresu obowiązków, które nie mogą zostać wprowadzone poleceniem pracodawcy należy uznać powierzenie pracownikowi dodatkowego rodzaju pracy, czy czynności niezwiązanych z zajmowanym stanowiskiem, czy wykonywanym zawodem wymaga (por. wyrok SN z dnia 19 czerwca 2012 r., II UK 282/11). Podobna sytuacja będzie miała miejsce, gdy zakres czynności zostanie wprowadzony bezpośrednio do umowy o pracę. Wówczas staje się on integralną jej częścią. Wtedy pracodawca nie może narzucić już jednostronnie zmiany zakresu czynności. Warto zwrócić uwagę na wyrok SN z dnia 2 października 2008 r., I PK 73/08, w którym wskazano, że rodzaj pracy może być określony bardziej lub mniej szczegółowo. Strony stosunku pracy określając rodzaj pracy w sposób ogólny, pozostawiają pracodawcy – w zakresie jego uprawnień kierowniczych – możliwość sprecyzowania czynności pracownika. Ich obszar konkretyzuje umówiony rodzaj pracy, stanowi zbiorcze polecenie przełożonego i nie wymaga zgody podwładnego na jego zmianę. Jeśli natomiast strony poczynią szczegółowe ustalenia, co do rodzaju pracy w samej umowie o pracę, stają się one z ich woli istotnymi jej elementami. Ich zmiana wymaga zgody pracownika, a w razie jej braku – wypowiedzenia zmieniającego. W konsekwencji aby w jakikolwiek sposób zmodyfikować zakres czynności pracownika, musi mieć na to jego zgodę lub zastosować wypowiedzenie zmieniające. Umowy o pracę nie może bowiem swobodnie zmienić jedna z jej stron. Zobacz: Pobierania zasiłku macierzyńskiego wyklucza prawo do wynagrodzenia chorobowego Pojęcie "rodzaj pracy" Aby ocenić, czy dodatkowe obowiązki zlecane przez pracodawcę mieszczą się w rodzaju stanowiska, czy też rodzaju pracy wynikającego z umowy o pracę, na wstępnie należy doprecyzować samo pojęcie "rodzaj pracy". Najczęściej rodzaj pracy, który jest elementem koniecznym umowy o pracę, wyznacza się przez wskazanie stanowiska pracy, zawodu lub specjalności, bądź funkcji, jaką będzie pełnić pracownik. Niekiedy strony jako rodzaj pracy przyjmują zespół konkretnych czynności, do których wykonywania pracownik jest zobowiązany w ramach danego stosunku pracy. Swoboda stron jest na tyle duża, iż możliwe są także sytuacje, w których w jednej umowie o pracę zostanie ustalony więcej niż jeden rodzaj pracy. Zatem dokonanie omawianej oceny nie jest proste. Trudność powoduje również fakt, że ani Kodeks pracy, ani też inne przepisy prawa pracy, posługując się tym pojęciem, nie definiują go. Z kolei w literaturze przedmiotu można spotkać rozmaitych próby interpretacji tego terminu, rodzaj pracy to nie tylko rodzaj i zakres robót, które pracownik podejmuje się wykonywać, ale także wszystko to co poza porą i miejscem pracy składa się na charakterystykę świadczenia pracownika (por. M. Święcicki, Prawo pracy, Warszawa 1968, s. 177–178); rodzajem pracy charakteryzuje się typ funkcjonalnego układu czynności roboczych, wykonywanych według przyjętych w danym czasie w nauce, technice i praktyce reguł (metod pracy), zmierzających do wytworzenia specyficznego dla tego układu wytworu w sposób standardowo uznawany za najważniejszy (por. A. Chobot, Charakterystyka prawna twórczej pracy badawczej jako szczególnego rodzaju pracy, RPiS 1973, nr 4, s. 129); rodzaj pracy oznacza zobowiązanie pracownika do wykonywania czynności lub zespół czynności o cechach odpowiadających zasadzie ich wyodrębnienia, przy czym przyjęte przez strony kryterium wyodrębnienia nie musi odpowiadać formalnym kryteriom stosowanym w oficjalnych klasyfikacjach zawodów i specjalności (por. H. Lewandowski, Konkretyzacja obowiązków pracownika przez podmiot zatrudniający, Studia Prawnicze 1973, nr 36, s. 89–90); rodzaj pracy to to określony w akcie będącym podstawą nawiązania stosunku pracy zespół czynności, które będą należały do obowiązków pracownika (por. K. Jaśkowski, (w:) Kodeks pracy. Komentarz, Lex, t. 1, pod red. K. Jaśkowskiego, Warszawa 2012, s. 110). Z uwagi na brak ustawowej definicji terminu rodzaj pracy, strony stosunku pracy mają daleko idącą swobodę w zakresie ustalania rodzaju pracy w umowie o pracę i tym samym powierzaniu określonych obowiązków. Swoboda ta nie ma jednak charakteru absolutnego, gdyż strony ograniczone są kwalifikacjami pracownika, strukturą organizacyjną zakładu pracy oraz względami ochrony życia i zdrowia pracowników.

zmiana zakresu obowiązków pracownika wzór